Fun with Fabrics - part 7

Prinsjesdag. Elk jaar reageren we daar zo'n beetje hetzelfde op: De dag begint vooral met nieuwsgierigheid naar 'de hoedjes'. Naarmate de troonrede nadert gaan we eerst kijken naar de route van de Gouden Koets. Of eigenlijk naar Maxima. 'Oeh, wat zou ze nu weer voor iets prachtigs dragen?' Nadat we tegen elkaar gezegd hebben hoe mooi Maxima weer is en hoe zelfverzekerd en koninklijk Willem-Alexander dit jaar oogt, schuift de aandacht weer naar 'de hoedjes'. En daarom vandaag weer een Fun with Fabrics; dit keer over hoedjes!

Prinsjesdag 2011

De hoedjes op Prinsjesdag, daar is veel over te zeggen. Ze variëren enorm, het zijn vaak niet gewoon hoedjes maar complete statements en het zijn het soort hoedjes waar je niet achter wilt zitten ("Ikkannikszien!"). Maar waaróm dragen al deze vrouwen (alleen vrouwen) die oh zo opvallende hoedjes? Zijn hoedjes niet een beetje passé?

Wikipedia (jaja, ik weet het; Wikipedia is niet de waarheid, maar wat dan wel?) vertelt mij:
Een hoed kan gedragen worden als bescherming, als versiering, als hoofdbedekking voor ceremonies in bepaalde religies, als kenmerk van een groepsidentiteit en om een bepaalde stand aan te duiden. Nou denk ik zelf dat de reden voor het dragen van hoedjes op Prinsjesdag een 'all of the above' antwoord geeft: Je stand maak je goed duidelijk door je hoedje; is het een bescheiden vilten hoedje van de V&D of ben je naar een speciale hoedenmaker gegaan die van exclusieve witte pauwenveren jouw hoedje breit? Je groepsidentiteit valt daar goed mee samen; draag je je haar in zo'n soort makkelijke Jamaicaanse zak of is zichtbaar dat je urenlang stil hebt gezeten zodat jouw haar lokje voor lokje verweven kon worden met een authentiek Gothisch waaiertje? Religie is bij de Troonrede al een stuk spannender; het dragen van een hoofddoek of mijter straalt meteen heel veel uit.. Versiering spreekt voor zich; de kans is immers groot dat je op tv komt en dan wil je er nou eenmaal op en top uitzien! En dan tot slot nog de bescherming. Nou heb ik nog niet vaak (lees: nooit) Prinsjesdag uit de hand zien lopen, maar tegenwoordig kijk ik nergens meer van op. Dit jaar ging het er wederom rustig aan toe, maar het zou me niks verbazen als er volgend jaar eieren en tomaten en een koffertje rondvliegen richting elkaar! Slim dus om een stevig hoedje op te zetten.

Je hoedje op zetten.. Dat maakt weer een mooie brug tussen hoedjes en communicatie. Want wij in Nederland zijn dusdanig blij met hoedjes dat we er diverse spreekwoorden aan gewijd hebben.
'Ergens zijn hoed voor afnemen', 'Zich een hoedje schrikken', 'Onder één hoedje spelen'.. Veel hoeden dus nog in ons taalgebruik, terwijl er - los van Prinsjesdag - nog amper hoeden worden gedragen!
Want wat zie je de laatste decennia? Petjes. Zowel in het straatbeeld als in het taalgebruik: 'Er met de pet naar gooien', 'Jan met de Pet', 'Het gaat me boven de pet'..

Dus ik stel voor: Prinsjesdag gaat van Hoedjesdag naar Petjesdag; moderner, nog steeds ter bescherming, versiering en handig voor het maken van een statement, en bovenal: je kan nog eens wat zien als je achter iemand zit met een pet op!