maandag 15 juni 2015

Fun with Fabrics - part 9

Fashion. Een boeiend iets. Wat is bijvoorbeeld de definitie van fashion? Een manier van kleden, om jezelf, je smaak en waar je voor staat te openbaren? Is fashion slechts een tijdelijke trend? Of is het 't tegenovergestelde van vintage?
Als je het drie zinnen achter elkaar opschrijft, is het in elk geval een beetje een raar woord.
Fashion. Fash Ion. Fas Hion. Fashion.

Momenteel is het Fashion Festival gaande in homecity Arnhem. Voorheen ook wel bekend als MOBA. Of nee, het is nu heel.erg.iets.anders, zegt de organisatie zelf. Na goed, of het nu wel of niet hetzelfde feestje onder een andere naam is: mode staat in het middelpunt. Afgelopen zaterdag was zo'n beetje de aftrap (voor mij in elk geval), met de Nacht van de Mode in homesmalltown Klarendal.

Nu moet ik eerlijk zeggen: ik was geen fan van de Nacht van de Mode. Elk jaar startte ik enthousiast mijn avond, maar moest naderhand concluderen dat die 'Nacht van de Mode' niets meer was dan winkels die hun openingstijden wat opgerekt hadden.
Er werd daarnaast wel wat georganiseerd met een vleugje fashion, food en funky-stuff eromheen, maar dat was vaak dusdanig rommelig geregeld, dat het resultaat niet noemenswaardig was.

Maaaar ik moet mijn altijd.oh.zo.kritische.mening nu toch echt even bijstellen :)
Het was zowaar een erg leuk avondje! Ok, ik heb slechts 4 verdwaalde bruidjes rond zien wandelen in de 'Bruidssafari', kon vanaf een mijns inziens vroege tijd geen voedsel meer bestellen op het terras van Goed.proeven (dat volgens de medewerkers heel beleefd 'VOL!!' was) en ik moest een klein half uur in de kou wachten op een catwalk, maar het resultaat mocht er zeker wezen!
Ik heb dit jaar inderdaad fashion (de hippe catwalk), food (oesters bij wijnhandel Pangkarra) en funky-stuff (poëet in bruidsjurk) mogen ervaren! Helemaal leuk waren de gesprekjes met de eigenaren van de winkels. Dus ja, zelfs in de verruimde openingstijden zag ik dit jaar een meerwaarde!

Los van al deze gezelligheid besloot ik dit jaar zelf een stapje buiten mijn comfortzone te zetten. Ik dacht: het is Fashion Festival; ik trek iets fashionables aan! En ja, dat is voor mijn doen heel wat, want ik ben het type 'praktisch doch ietwat vrouwelijk': broek, shirtje, met eventueel bij-kleur-passende armbandjes en een sjaal. Maar de magazines vertellen mij vaak dat dat eigenlijk niet (meer) kan. Tegenwoordig is het voor vrouwen tussen de 25 en 35 hip een rok tot net over de knie te dragen met daaronder sneakers.
Bbrr, niks voor mij, maar hé, het is Fashion Festival, dus hup: ik hees me er gewoon in!


Het resultaat: Ach ja.. Het was grappig voor een keer :)
Ik heb leuke noch nare opmerkingen gehoord over m'n outfit, dus het zal wel geen heel vreemde indruk achter hebben gelaten, denk ik.

Míjn definitie van fashion, na deze Nacht van de Mode? Af en toe een uitstapje buiten je comfortzone maken is prima en leuk, maar blijf vooral jezelf. Of je nou in een broek, boots of een bruidsjurk rondwandelt. De wereld is jouw catwalk!

vrijdag 12 juni 2015

Opvoeding

Een kind opvoeden. Ik weet niet wat dat is of hoe dat precies moet, want ik heb zelf geen kinderen. Ik probeer mijn kat (en vriendjelief) soms wel op te voeden (vaak tevergeefs helaas..), maar ondanks dat ik geen echte ervaring heb met het opvoeden van kinderen, heb ik er uiteraard wel mijn mening over!
Maar of ik het nou eens of oneens ben met bepaalde opvoedmethodes; soms kun je er als ouder gewoonweg niks aan doen hoe je kind opgroeit, of wat je kind zich aanleert. Dan wórdt je kind opgevoed door de omgeving. Door de televisie. Door winkels. Door de samenleving. En die dingen zijn soms dezelfde dingen die mij, in mijn jeugdjaren, ook mede-opgevoed hebben. En nou zie ik toch duidelijk wat verschillen..

Laat ik beginnen met Disney. Mijn jeugd (lees: leven) draagt - met trots - een grote Disneystempel. Ik ben dan ook opgegroeid met prachtige films als De Kleine Zeemeermin en Belle en het Beest. Lieve films, met een mooie moraal en vooral: zachte woorden. Want je wilt kinderen natuurlijk niet opvoeden met nare woorden, of, nog erger, scheldwoorden! Ok, in De Kleine Zeemeermin worden 'de mensen' door Koning Triton heel brutaal 'slappe, vieze, vunzige visvreters' genoemd, en in Belle en het Beest wordt zelfs heel grof 'Dood het Beest!' geroepen, maar echt zware, harde scheldwoorden? Nee, die hoorde je als kind niet via Disneyfilms!
Maar nu? Ok, nu hoor je nog steeds geen echte scheldwoorden in de animatiefilms van Disney, maar.. er wordt wel naar gehint!
Zowel in Wreck-it-Ralph, Big Hero 6 als in everyones-favorite-Disney-movie Frozen wordt de zinsnede 'What the...?!' uitgesproken. En wij volwassenen weten donders goed dat dat gevolgd wordt door een 'hell' of 'fuck'!
Foei Disney! Kleine kindjes worden nu dus opgevoed met 'hints' van krachttermen! Nou vraag ik me af of kinderen dat overnemen, zelfs als ze niet weten hoe de zin afgemaakt wordt.. Maar goed, dan nog: Foei!

Maar genoeg over al die nare woorden. Door naar een ander dingetje uit mijn jeugd dat tegenwoordig nog steeds te vinden is. Playmobil. Playmobil is vriendelijk, goed en blij. Tuurlijk zijn er wel Playmobilpiraten en -bankrovers, maar zelfs zij dragen de onuitwisbare Playmobil-smile. :) Die dus. Een blije wereld, daar bij Playmobil, met een heldere scheiding tussen goed en kwaad. Lachende brandweermannen en blije prinsessen tegenover vrolijke piraten en dolgelukkige bankrovers.. Ja, voor een kind is dat logisch. Playmobil was vroeger een eerlijke wereld voor mij, zonder bedrog of onduidelijkheid of iets dergelijks.
Maar nu zag ik laatst bij Kruidvat een doosje Playmobil liggen dat deze heldere goed-kwaad-verdeling mijns inziens ietwat opschudde.
Eén doosje lag er maar. Van de serie 'Sports & Action'. Maar welke 'sportactiviteit' toonde het doosje?
Een voetballer die met zijn valse, neppe Playmobilgrijns op een brancard van het veld wordt afgedragen!


Inderdaad! Een heuse schwalbe dus!
Iemand die pijn heeft lacht niet! En daarnaast verwacht ik bij een serie genaamd 'Sports & Action'.. nou ja, sport en actie! En geen zielig tafereel als dit..

Dus, wat leren kinderen tegenwoordig, via Disneyfilms en Playmobil?
Aanstellen is ok, vooral als je er nog een luid 'What the...?!' bij uitkraamt.

Zucht..

Zijn er meer onder jullie die zich hier over vis-, euh, opvreten?