Nou hebben mijn vriend en ik een hele fijne relatie. We zijn echt heel gelukkig samen. Het enige dat af en toe roet in het eten lijkt te gooien is een duidelijk verschil in kijk op interieur. Dat is moeilijk, want interieur is, naast schrijven, een hele grote hobby van mij. Ik lees er veel over, kan urenlang magazines doorbladeren met mooie plaatjes van adembenemende interieurs en moet met moeite uit diverse woonwinkels getrokken worden. Deze fascinatie moet ik natuurlijk ergens kwijt kunnen.. Voilá.. à notre maison!
Natuurlijk snap ik dat deze hobby voor mijn mannelijke wederhelft niet altijd makkelijk is. 's Ochtendsvroeg op zaterdag uit je bed getrapt worden, 'omdat ze nu net aanbieding op de woonafdeling in de winkel hebben', 's avonds van de bank getrokken worden, 'omdat alle meubels in de woonkamer wel weer eens naar een andere plek verplaatst kunnen worden'.. Nee, makkelijk is het niet. Vanaf het moment dat ik bij mijn vriend introk, heb ik de dwangmatige neiging gehad het interieur aan te pakken. Zo zijn de bank, de koelkast, het matras en de schilderijtjes vervangen en heb ik zelfs het (wist niet eens dat dat voor particuliere woningen bestond) urinoir kunnen omwisselen voor een degelijk fonteintje. Nu heb ik het tv-meubel en de gordijnen ook nog op mijn verVanglijstje staan, maar daar wil mijn vriend nog niets van weten..
Desalniettemin, het mooie is dat meneer achteraf vaak tóch toegeeft dat mijn interieurideeën goed waren! Dat het huis er lichter, netter en mooier op geworden is. Schroom dus niet en koop die gigantische lijst, borduur dat kussenhoesje en vervang die lelijke oude stoel door die nét-echt-duur-design-fauteuil!
Mochten deze uitspattingen nou níet leiden tot een dankbare woninggenoot en mocht het man-vrouw-issue over bijvoorbeeld kussenhoesjes tóch ontaarden in grote ruzie, dan kan dat altijd nog opgelost worden door 'goedmaak-'kussen''. Jij blij met jouw kussen en hij met de zijne! ;-)
Zeg nou zelf...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten