Herfst

In mijn vorige blog schreef ik nog dat ik de herfst toch-echt-wel-leuk vind. Met wat geleuter over mooie blaadjes en fleecekleedjes en zo erbij.
Nou, ik wil die woorden misschien terug gaan nemen.. Want jonge jonge, wat een ellende, die herfst!

Het ergste is meteen 's ochtends al. De wekker begint te rinkelen. Of te rammelen.
Hm, dit zijn eigenlijk rare (lees: ouderwetse) termen, want de meeste mensen gebruiken tegenwoordig hun telefoon als wekker en die speelt een 'geinig' deuntje af. Of je hebt een wekkerradio en dan word je gewekt door een 'leuk' liedje of hele nare nieuwsberichten of nog vervelendere reclameboodschappen..
Laten we het dus maar op 'jengelen' houden; dat past in alle gevallen.

De wekker begint te jengelen. Je opent je ogen, je probeert uit bed te klimmen, maar daar begint het al: het is plots ijskoud in je kamer! Bbrr, herfst.. Al kleumend wandel je naar je raam en trekt de gordijnen open: het is nog pikkedonker buiten! Bah, herfst.. In mijn geval volgt vervolgens wat gedoe met een fiets die nat en vies is en dat ik dan mijn fietslampjes erop moet monteren en die blijken het dan weer niet te doen en zo.. Grmbl, herfst..

Maar als ik dan op werk arriveer word ik juist geconfronteerd met het fijne van herfst: de naderende herfstvakantie. Want wat valt mij direct op: het is ontzettend druk op werk!
Men komt eerder naar werk toe, men werkt langer door, men werkt een heel stuk hárder, de hele dag door.. En dat allemaal vanwege die naderende herfstvakantie.
Dat is tweeledig, want je wilt natuurlijk al je lopende zaken afgerond hebben voordat je vakantie gaat vieren, maar ik denk ook dat veel mensen net voor een vakantie wat langer en harder doorwerken, zodat ze kunnen zeggen 'Poeh, ik was er wel aan toe zeg!', of de nog mooiere 'Nou, deze vakantie heb ik toch echt wel ten volste verdiend!'..

Nou is dat 'verdienen' natuurlijk een grappige manier om het zo te bekijken, maar het is eigenlijk pure noodzaak. Al hoeft dat 'goed rusten na gedane arbeid' natuurlijk niet altijd in de vorm van een hele vakantie te zijn: al is het maar een uurtje op de bank. Geen scherm, geen gepraat, geen gedachten. Laatst kwam in een gesprek dit 'bank-uurtje' naar voren. Dat iedereen dat eigenlijk wel doet: net voor het slapen gaan, éventjes nog die bank pakken. Ongeacht wat je daarvoor dan ook gedaan hebt: werk, eten, een feestje.. Bij laatstgenoemde is dat trouwens altijd wel een beetje wrang, want hoe vaak hoor of zeg je niet op een feestje 'Oh, ik ga nu echt naar huis hoor, het is laat, ik ben doodmoe, ik ga lekker slapen..'
NEE! Je gaat helemaal niet slapen! Je gaat nog minimaal 10 minuten op je bank hangen!
Leuk om dat straks terug te zeggen als iemand de 'ik ga naar huis, want ik ga slapen'-smoes op jóuw feestje durft te maken.. ;)

Maar goed, de activiteit voorafgaand aan het bank-uurtje maakt dus niet uit. Vreemd genoeg zelfs de tíjd niet!
Kom je rond 11.00 uur terug van een feestje, dan pak je nog even je bank-uurtje. Maar kom je rond 3.00 uur terug van een feestje, dan is de kans erg groot dat je tóch nog even thuis een drankje doet op die goeie ouwe vertrouwde eigen bank! En oh, dat is zo lekker..
Dat doet me denken; als ik bankuurtje zonder streepje schrijf ontstaat het woord 'kuurtje'. En dat is het ook: een soort behandeling om jezelf weer even aan te sterken en op te laden. Een momentje waarin alle zorgen en moetjes even verbannen zijn. :)

Kortom, veel plezier vanavond, dit weekend en deze herfstvakantie allemaal! En vergeet dus vooral je bankuurtjes niet te pakken!
Hoera, het is herfst!