vrijdag 11 april 2014

Kaartjes

Kaartjes maken blij. Want het krijgen van een kaartje staat, naast dat iemand in ieder geval op het moment van schrijven aan je gedacht heeft, ook voor dat iemand móeite voor je gedaan heeft! Ik stel me voor dat iemand thuis in een tas of doos met daarin honderden kaarten, die éne speciale kaart voor jou uitkiest. Of dat iemand naar de Bruna of Primera (of de supermarkt, voor de gemakkelijken onder ons) gaat, om daar uit de jungle van kaartenrekken en -torens dat ene bijzondere kartonnen velletje, inclusief envelop, te trekken.

Zelf ben ik dol op kaarten. Op hoe ze eruit zien, op wat je er allemaal (wel of niet..) op kan schrijven; eigenlijk op het hele principe van kaartjes! Dit geldt overigens wel alleen voor handgeschreven kaartjes.. Neppe 'handgeschreven' kaartjes, die je via internet (naar iemands adres) kan versturen, laten op mij toch een minder mooie indruk achter dan de écht handgeschreven (hoewel soms bijna niet te lezen..) kaartjes.. Mooi en lief uiteraard hoor! Maar toch minder..
 

Nu dacht ik altijd dat er voor alle mogelijke gelegenheden kaartjes te krijgen zijn. Verjaardagskaartjes (met eventueel de betreffende leeftijd erop), Huwelijkskaartjes, Jubileumkaartjes (met eventueel het betreffende jubileum erop), 'Met-oprechte-deelneming'-kaartjes (wat trouwens wel een heel ouderwetse uitdrukking is..), Geslaagdkaartjes, 'Gefeliciteerd-met-je-baby'-kaartjes, VUT-/Gepensioneerdkaartjes en misschien wel de allermooiste; blanco-kaartjes.
 
Maar zo simpel is het niet. Voor sommige gevallen blijkt een geschikt kaartje vinden echt een hele opgave.. Dan denk je dus: blanco-kaartjes! Maar nee. Blanco-kaartjes willen vaak nét niet zeggen wat je wilt, neigen soms té veel naar rouwkaartjes (met zo'n half dood bloempje erop), of zijn gewoon ronduit lelijk.

Humor
 Dubbele Kaarten
 Wenskaarten
 Ronald Hammega
 Fotografie
 Kunst
 Zomer

Waar ik hiermee naar toe wil: vroeger kon je vaak wel uit de voeten met bovenstaande kaartjes, maar tegenwoordig lijken zij niet meer te voldoen. En dat komt omdat de wereld stukje bij beetje verandert, maar de kaartjes vreemd genoeg niet!

Vroeger stuurde je een 'Gefeliciteerd-met-jullie-huwelijk'-kaart en dan was de kous af.
Nu moet je haast voor de zekerheid al een 'Geniet-maar-weer-van-je-leven-zonder-moeilijke-partner'-kaart in huis hebben, gezien de kans steeds groter wordt dat een huwelijk het niet redt (1 op de 3)!
Maar die kaart bestaat nog niet..

Generaties geleden stuurde je iemand die een nieuwe baan had gevonden een kaartje vol positieve woorden en dat was het.
Tegenwoordig kun je maar beter een 'Sterkte-met-je-burn-out'-kaart achter de hand houden, want zware, langdurige stress door toedoen van werk is geen zeldzaam verschijnsel meer (1 op de 10)!
Maar die kaart bestaat nog niet..

Of wat ook zo leuk was: een blij kaartje waarop je een bevriend stel feliciteert met hun prachtige wolk van een zoon of dochter. Vreugde alom!
Maar nee, nu zou je, als dat kind een paar jaar ouder is, toch bijna een beladen kaartje willen sturen met daarop 'Succes met je autistische/ADHD (doorhalen wat niet van toepassing is)-kind' (1 op de 20)!
Maar die kaart bestaat nog niet..

Maar rustig maar, dit blog eindigt echt wel positief. Het gaat namelijk helemaal niet om wát er op de kaart staat.
Zoals ik tijdens mijn studie Communicatie al (tot in den treuren) geleerd heb: 'The Medium is the Message'. Het gaat niet om welke woorden je op de kaart schrijft; het gaat om het feit dát je een kaart stuurt. Dat zegt meer dan duizend woorden.
Mooie theorie toch? :)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten